اقدام عليه سرطان- يک اولويت براي همه

سرطان بيماري مهلکي است که مي تواند هر انساني را مبتلا کند. غني و فقير ، مرد وزن ، پير و جوان و کودک همه در معرض ابتلا هستند. براساس آمار جهاني :  10/9 ميليون فرد جديد در سال 2002 ميلادي  مبتلا به اين بيماري شدند. در همين سال 6/7 ميليون نفر بدليل سرطان فوت شدندو 24/6 ميليون نفر نيز با اين بيماري به زندگي خود ادامه دادند.

سرطان دومين علت مرگ در کشورهاي توسعه يافته و سومين علت در کشورهاي کمتر توسعه يافته است.

12/5% تمام مرگ ها در جهان بدليل سرطان است- که از مجموع مرگ بدليل بيماريهاي ايدز، سل و مالاريا بيشتر بوده است- اگر اين وضع ادامه يابد پيش بيني مي شود در سال 2020 ميلادي ( حدود 12 سال ديگر) موارد جديد ساليانه سرطان به 16 ميليون نفر و تعداد مرگ ها در سال به 10/3 ميليون نفر برسدو بيش از 30 ميليون نفر نيز با اين بيماري به زندگي ادامه دهند.

متاسفانه اين افزايش مبتلايان در کشورهاي در حال توسعه مثل کشور ما شتاب بيشتري خواهد داشت.

براساس آمار موجود در کشور ما سرطان سومين علت مرگ و مير است. سالانه بيش از 70 هزار مورد جديد سرطان در کشور شناسايي مي شود و متاسفانه بيش از 30 هزار  نفر از هموطنان بدليل اين بيماري فوت مي کنند.

اما مشکل اين بيماري فراتر از آمار و ارقام است . وقتي در يک فرد تشخيص سرطان داده مي شود ، مشکلات روحي رواني قابل توجه هم چون اضطراب  و افسردگي گريبان او را مي گيرد. علاوه بر خود بيمار ، خانواده و آشنايان نزديک او نيز دچار مشکلات روحي رواني مي شوند. جنبه هاي اقتصادي بيماري نيز براي خانواده بيمار مشکلات عمده اي را فراهم مي سازد. هزينه هاي سنگين درمان و نياز به انجام آزمايشات و تصويربرداري هاي پزشکي مکرر هم براي خانواده ها و هم براي دولت ها بسيار قابل توجه خواهد بود.

اما چه بايد کرد؟

1-مهم ترين اقدام در مبارزه با سرطان پيشگيري است.. پيشگيري يعني مجموعه اقداماتي که انسانها را از مواجهه با عوامل سرطانزا مصون بدارد. پيشگيري را مي توان موثرترين و به صرفه ترين اقدام طولاني مدت در سطح جامعه براي کنترل سرطان دانست. هر اقدامي در جهت حذف يا کاهش مصرف سيگار و ساير دخانيات بايد اولويت اول کشور در مبارزه باسرطان باشد. دخانيات مسئول حدود 30% تمام موارد مرگ ناشي از سرطانها در جهان است که علاوه بر سرطان ريه ، سرطان در بسياري از اعضاء ديگر مثل حفره دهان ، حنجره ، مري ، معده ، مثانه و... را ايجاد مي کند.

جلوگيري از چاقي و افزايش وزن اقدام ديگري است که در سطح جامعه بايد مورد توجه قرار گيرد. افزايش وزن يک عامل خطر در بروز بسياري از سرطان ها محسوب مي شود . علاوه بر تشويق همه مردم به فعاليت بدني مرتب و ورزش ، توجه به رژيم غذايي مناسب نيز از عوامل مهم کاهش سرطان ها است. پرهيز از مصرف چربي ها و خصوصاً چربي هاي حيواني و گوشت قرمز وتوصيه به مصرف بيشتر سبزيجات و ميوه هاي تازه از اين نظر داراي اهميت زياد است.

آلودگي محيط و آلودگي هاي محل کار نيز انسانها را در معرض عوامل شيميايي خطرناکي قرار مي دهد که مي تواند عامل ايجاد سرطانهاي مختلف باشد. هر اقدامي در اين خصوص براي مبارزه با سرطان موثر است.

2- غربالگري  محور مهم ديگري است که هم سياستگزاران امر بهداشت وهم عموم مردم در مبارزه با سرطان بايد به آن توجه کنند. غربالگري يعني شناسايي بيماري در افرادي که به ظاهر سالم هستند و هنوز مشکلات و شکايات بيماري در آنها ظاهر نشده است.

شناسايي سرطانها در اين مراحل اوليه علاوه بر اينکه شانس درمان قطعي را بطور قابل توجهي افزايش مي دهد ، امکان درمانهاي کم عارضه تر و کم هزينه تر را فراهم مي آورد.